Tanrı Var?

Siz bir hoca olsanız ve öğrencilerinize sınav yapsanız, onlara aynı soruları mı sorardınız, yoksa birine çok daha zor birine de çok daha kolay mı sorardınız?

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<blockquote>
Soru;Siz bir hoca olasınz ve öğrencilerinize sınav yapsanız, onlara aynı soruları mı sorardınız, yoksa birine çok daha zor birine de çok daha kolay mı sorardınız? Elbetteki adaletten bahsediyorsak, her öğrenciye aynı zorulukta soru sormanız gerekir. Peki dünya bir imtihansa ve yaratıcı adilse neden kimisini zenginlikle sınarken, birisini fakirlikle sınıyor? Sizce bu sizin adalet anlayışınıza uygun mu?</blockquote>
Pek çok insan, eşitlik ile adalet kavramlarını eşdeğer olarak kullanmaktadır. Oysa ki adalet, eşitlik demek değildir. Daha da ileri giderek, eşit olan hiç bir nesne ya da varlık olmadığı düşünüldüğünde, eşit davranışın adalet getirmeyeceğini söylemek mümkündür . 
 
Bu Konu ile ilgili Şu Makaleye Bakabilirsiniz;<a href="http://tanrivar.blogspot.com/2011/09/salt-esitlikesitlik-ve-adalet-getirmez.html">SALT EŞİTLİK, EŞİTLİK VE ADALET GETİRMEZ</a> 
Farklı yetenek ve güçlere sahip iki insana, aralarındaki insan olma ortak noktası baz alınarak birebir eşit işlerin verilmesi eşitliktir ama adalet değildir. Eşitlik bazen adalet olurken bazen de adaletsizlik olabilir. 
 
Mutlak eşitlik ancak konumu, biyolojik özellikleri, toplumsal ve psikolojik özellikleri gibi tüm sıfatların aynı olması durumunda uygulanacak bir durumdur ki buna dünyada doğal olarak imkan yoktur. Dünyadaki tüm insanların insan olma bakımından bir eşitliği söz konusudur fakat ayrıntıya inildiğinde birçok farklar ortaya çıkmaktadır. 
 
Ekonomik yönden mutlak eşitlik adalet değildir çünkü: Mesela işyerinizde iki insan çalışıyor biri çok çalışkan diğerinin iki katı iş çıkıyor elinden. Tabiki bu kişiye diğerinden daha fazla maaş vermek yada bir ayrıcalık tanımak adalettir. "Ben eşitlik yanlısıyım" deyip her ikisine de eşit maaşı vermek adalet değildir. Aynı şekilde özel yetenek, ustalık, gibi farklı özellikler taşıyabilirler. Bütün bunlar ekonomik yönden mutlak eşitliğin doğal olarak mümkün olmayacağını durum ve şartlara göre her hak sahibine hakkettiğinin verilmesinin adalet olduğunu açıkça göstermektedir. 
 
Buradan komünizm gibi ekonomik olarak mutlak eşitliği öne süren sistemlerin insan doğasıyla ne kadar zıtlaştıkları da ortaya çıkmaktadır. Biyolojik yönden mutlak eşitlik mümkün değildir. Çünkü İnsanların cinsiyet ve doğuştan getirdiği özellikler birbirinden farklılık arzeder. Hukuk belirlenirken bu tür farklılıklar göz önünde bulundurulmalıdır. 
 
<a href="http://www.senihamayda.k12.tr/image/sinav.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://www.senihamayda.k12.tr/image/sinav.jpg" /></a>Toplumsal konum yönünden de insanlar birbirinden farklıdır. Mesela bir otobüsün şoförü ile yolcuları insan olarak eşitler ama yolculuk sonuna kadar konum itibari ile şoförün ayrıcalıklı hakları sözkonusudur. Yolla ilgili karar verme yetkisi şoföre aittir. Ya da bir vali ile bir berberin sahib olduğu haklar birbirinden farklılık arzeder. Bu farklılık valinin toplumsal konumundan ileri gelir. "Yetki" de diyebileceğimiz bu hak farklılığı adaletsizlik değildir. 
 
 
Öncelikle,Eşitlik ile adalet aynı şeyler değildir. 
Tüm Sorun Burada Oysa Eşitlik bazen adalet olurken bazen de adaletsizlik olabilir. 
 
Burada, kimi öğrenciye koloy kimine zor soru sormak adalet kavramından önce “eşitsizlik”kavramı ile tanımlanır, ifade edilir. 
 Bu eşitsizlik durumu. Hocanın Adaletsiz olacağı anlamına gelmez... 
Hocanın,Sınav Sonuçlarını Biliyor musunuz? 
 
Konuyu Eğer Adalet olarak ele alırsak… Örnek, 
Çocuklara Aynı Soruları veya (kopya çekmesinler diye)farklı bi sorularda sorulabilir.Bu Soruların Kimisinin zor kimisinin kolay olduğu benim o öğrencilere adaletsizlik yaptığım anlamına gelmez ki, Şöyleki zor sorunun cevabı daha çok puan,kolay sorunun cevabı daha az puan anlamına gelir. 
Yani, insanlara zor veya kolay soru sorularakta adalet sağlanabilir... 
 </div>

Siz bir hoca olsanız ve öğrencilerinize sınav yapsanız, onlara aynı soruları mı sorardınız, yoksa birine çok daha zor birine de çok daha kolay mı sorardınız?

Soru;Siz bir hoca olasınz ve öğrencilerinize sınav yapsanız, onlara aynı soruları mı sorardınız, yoksa birine çok daha zor birine de çok d...

Devamı »

Yaşamın Kaynağı Nedir?

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://www.kampusweb.com/resimler/dna2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="http://www.kampusweb.com/resimler/dna2.jpg" width="176" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">DNA</td></tr>
</tbody></table>
Yaşamın Kaynağı Nedir? 
DNA'lar evrime mi yoksa bir zeka ürününe mi işaret eder? 
 
1967 senesinde astronomlar uzaydan gelen radyo sinyallerini keşfetmeye başladılar. Bu durumu astronomlar şöyle açıklamaya çalıştı: "Aklımıza ilk gelen, başka bir zeki türün bizimle iletişim kurmaya çalıştığı oldu." Bu sinyallere "Little Green Men (Yeşil Küçük Adamlar), "LGM" denildi." 
 
Ancak keşfedilenin aslında bir radyo sinyaline benzer sesler çıkaran bir pulsar, belli bir yörüngede dönen bir yıldız olduğu anlaşıldı. 
 
Bilim adamları bir şeyin doğal veya zeka ürünü bir kaynağa ait olup olmadığını nasıl söyleyebilir? Aslında bu soru, yaratılış mı evrim mi tartışmasının odak noktasındaki sorudur: Biz yaşamın, doğal nedenlerle mi yoksa bir zeka ürünü mü olduğunu nasıl anlarız? 
 
Bazı ortak analojileri göz önüne alalım. Efes kentini dolaşırken bir dağın yamacında antik bir amfi tiyatro görürüz. Bu eserin rüzgar ya da yağmurla değil, zeka sahibi varlıklar tarafından meydana getirildiğinden şüphe duymayız. 
 
Veya bir akarsu yakınında demirden bir ok başı bulduğumuzu düşünelim. Hiç kimse bu objeyi suyun aşındırmasına atfetmeyecektir. 
 
İnsana ya da doğaya ait ürünlerin birbirinden ayrılması arkeoloji için önemli bir unsurdur. Mezopotamya'da kazı yapmakta olan bir arkeolog, keşfettiği şeyin bir parça taş mı yoksa bir kitabe mi olduğunu ayırt etmek zorundadır. 
 
Doğanında bir tür düzenli eserler ortaya koyduğu tartışılmaz bir gerçektir. Buna örnek olarak dalgaların deniz kıyılarında oluşturduğu şekilleri veya radyo sinyali ile karıştırılan yıldızları gösterebiliriz. Ancak doğanın üretemediği bir unsur vardır: karmaşıklık. 
 
Sahilde yürürken kumların üzerine "Seni Seviyorum" yazıldığını gördüğümüzü düşünelim. Kumların üzerindeki rüzgarın ve dalgaların oluşturduğu şekillere baktığımızda bu yazı hemen bizim dikkatimizi çeker. Bilim adamları doğa eseri olmayan bu tür eserlere karmaşıklık derler. 
 
Gökyüzüne baktığımızda beyaz bir buluta benzeyen, dalgalanan bir şey gördüğümüzü düşünelim ancak üzerinde "Coca Cola iç" yazılıdır. Bir an bile şüphe duymadan bunu sıradan bir bulut olmadığını anlar ve bu reklamı çeken balonu ya da uçağı aramaya başlarız. 
 
Ortak günlük tecrübemiz bize doğanın kendi başına yaratacağı eserler konusunda yeterli bilgi sunmaktadır. Bizler kolay bir şekilde doğa eserleri ile zeka ürünlerini birbirinden ayırt edebiliriz. 
 
Peki yaşamın kaynağı hakkında ne söyleyebiliriz? 
 
Yaşamın çekirdeği olarak DNA molekülünü görürüz. Genetikçiler bize DNA'nın yapısının bir lisan gibi olduğunu söylerler. Hücreler ile iletişim kuran moleküler bir iletişim sistemi gibidir. 
 
Tabii ki DNA'nın verdiği bilgi Seni Seviyorum" "Coca Cola iç" gibi ifadelerden çok daha karmaşıktır. Sıradan bir DNA'nın içerdiği bilgi, büyük bir şehrin kütüphanesinin içerdiği bilgiden çok daha fazladır. Eğer kuma yazılmış olan "Seni Seviyorum" ifadesine baktığımızda bunun zeka sahibi bir yaratığa ait olduğunu şüphesiz düşünüyor isek DNA için neden aynı şeyi düşünmeyelim? 
 
Evrim teorisine karşı koymak için bir kişinin sofistike bir kimyacı ya da genetik mühendisi olmasına gerek yoktur. Sağduyunuza ve insanlığın ortak tecrübesine bakarak mantıksal olarak yaşamın bir doğa eseri olmadığını söyleyebiliriz. 
 
Yazan: Charles Colson</div>